Job 10
|
Job 10
|
| My soul is weary of my life; I will give free course to my complaint; I will speak in the bitterness of my soul. | Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag. |
| I will say unto God, Do not condemn me; Show me wherefore thou contendest with me. | Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako. |
| Is it good unto thee that thou shouldest oppress, That thou shouldest despise the work of thy hands, And shine upon the counsel of the wicked? | Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan? |
| Hast thou eyes of flesh? Or seest thou as man seeth? | Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo? |
| Are thy days as the days of man, Or thy years as man's days, | Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo, |
| That thou inquirest after mine iniquity, And searchest after my sin, | Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala, |
| Although thou knowest that I am not wicked, And there is none that can deliver out of thy hand? | Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot? |
| Thy hands have framed me and fashioned me Together round about; yet thou dost destroy me. | Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako. |
| Remember, I beseech thee, that thou hast fashioned me as clay; And wilt thou bring me into dust again? | Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug? |
| Hast thou not poured me out as milk, And curdled me like cheese? | Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso? |
| Thou hast clothed me with skin and flesh, And knit me together with bones and sinews. | Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat. |
| Thou hast granted me life and lovingkindness; And thy visitation hath preserved my spirit. | Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu. |
| Yet these things thou didst hide in thy heart; I know that this is with thee: | Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo: |
| If I sin, then thou markest me, And thou wilt not acquit me from mine iniquity. | Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan. |
| If I be wicked, woe unto me; And if I be righteous, yet shall I not lift up my head; Being filled with ignominy, And looking upon mine affliction. | Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan. |
| And if [my head] exalt itself, thou huntest me as a lion; And again thou showest thyself marvellous upon me. | Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan. |
| Thou renewest thy witnesses against me, And increasest thine indignation upon me: Changes and warfare are with me. | Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako. |
| Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? I had given up the ghost, and no eye had seen me. | Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako. |
| I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave. | Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan. |
| Are not my days few? cease then, And let me alone, that I may take comfort a little, | Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay, |
| Before I go whence I shall not return, [Even] to the land of darkness and of the shadow of death; | Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon; |
| The land dark as midnight, [The land] of the shadow of death, without any order, And where the light is as midnight. | Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii. |
