Job 16
|
Job 16
|
| Then Job answered and said, | Unya mitubag si Job ug miingon: |
| I have heard many such things: Miserable comforters are ye all. | Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay. |
| Shall vain words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest? | May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man? |
| I also could speak as ye do; If your soul were in my soul's stead, I could join words together against you, And shake my head at you. | Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo? |
| [But] I would strengthen you with my mouth, And the solace of my lips would assuage [your grief]. | Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit. |
| Though I speak, my grief is not assuaged; And though I forbear, what am I eased? | Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako? |
| But now he hath made me weary: Thou hast made desolate all my company. | Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban. |
| And thou hast laid fast hold on me, [which] is a witness [against me]: And my leanness riseth up against me, It testifieth to my face. | Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan. |
| He hath torn me in his wrath, and persecuted me; He hath gnashed upon me with his teeth: Mine adversary sharpeneth his eyes upon me. | Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako. |
| They have gaped upon me with their mouth; They have smitten me upon the cheek reproachfully: They gather themselves together against me. | Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako. |
| God delivereth me to the ungodly, And casteth me into the hands of the wicked. | Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan. |
| I was at ease, and he brake me asunder; Yea, he hath taken me by the neck, and dashed me to pieces: He hath also set me up for his mark. | Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on. |
| His archers compass me round about; He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground. | Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta. |
| He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant. | Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante. |
| I have sewed sackcloth upon my skin, And have laid my horn in the dust. | Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug. |
| My face is red with weeping, And on my eyelids is the shadow of death; | Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1 |
| Although there is no violence in my hands, And my prayer is pure. | Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo. |
| O earth, cover not thou my blood, And let my cry have no [resting] -place. | Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho. |
| Even now, behold, my witness is in heaven, And he that voucheth for me is on high. | Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an. |
| My friends scoff at me: [But] mine eye poureth out tears unto God, | Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios, |
| That he would maintain the right of a man with God, And of a son of man with his neighbor! | Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo! |
| For when a few years are come, I shall go the way whence I shall not return. | Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik. |
