Job 19
|
Job 19
|
Then Job answered and said, | Unya mitubag si Job ug miingon: |
How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words? | Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong? |
These ten times have ye reproached me: Ye are not ashamed that ye deal hardly with me. | Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako. |
And be it indeed that I have erred, Mine error remaineth with myself. | Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon. |
If indeed ye will magnify yourselves against me, And plead against me my reproach; | Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon; |
Know now that God hath subverted me [in my cause], And hath compassed me with his net. | Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot. |
Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry for help, but there is no justice. | Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia. |
He hath walled up my way that I cannot pass, And hath set darkness in my paths. | Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan. |
He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head. | Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo. |
He hath broken me down on every side, and I am gone; And my hope hath he plucked up like a tree. | Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka. |
He hath also kindled his wrath against me, And he counteth me unto him as [one of] his adversaries. | Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok. |
His troops come on together, And cast up their way against me, And encamp round about my tent. | Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong. |
He hath put my brethren far from me, And mine acquaintance are wholly estranged from me. | Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako. |
My kinsfolk have failed, And my familiar friends have forgotten me. | Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako. |
They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger; I am an alien in their sight. | Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata. |
I call unto my servant, and he giveth me no answer, [Though] I entreat him with my mouth. | Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba. |
My breath is strange to my wife, And my supplication to the children of mine own mother. | Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan. |
Even young children despise me; If I arise, they speak against me. | Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako. |
All my familiar friends abhor me, And they whom I loved are turned against me. | Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako. |
My bone cleaveth to my skin and to my flesh, And I am escaped with the skin of my teeth. | Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon. |
Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; For the hand of God hath touched me. | Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako. |
Why do ye persecute me as God, And are not satisfied with my flesh? | Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod? |
Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book! | Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon! |
That with an iron pen and lead They were graven in the rock for ever! | Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan! |
But as for me I know that my Redeemer liveth, And at last he will stand up upon the earth: | Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta: |
And after my skin, [even] this [body], is destroyed, Then without my flesh shall I see God; | Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios; |
Whom I, even I, shall see, on my side, And mine eyes shall behold, and not as a stranger. My heart is consumed within me. | Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako. |
If ye say, How we will persecute him! And that the root of the matter is found in me; | Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako; |
Be ye afraid of the sword: For wrath [bringeth] the punishments of the sword, That ye may know there is a judgment. | Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom. |