Job 29
|
Job 29
|
And Job again took up his parable, and said, | Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon: |
Oh that I were as in the months of old, As in the days when God watched over me; | Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako; |
When his lamp shined upon my head, And by his light I walked through darkness; | Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit; |
As I was in the ripeness of my days, When the friendship of God was upon my tent; | Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong; |
When the Almighty was yet with me, And my children were about me; | Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut; |
When my steps were washed with butter, And the rock poured me out streams of oil! | Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana! |
When I went forth to the gate unto the city, When I prepared my seat in the street, | Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan, |
The young men saw me and hid themselves, And the aged rose up and stood; | Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok; |
The princes refrained from talking, And laid their hand on their mouth; | Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba; |
The voice of the nobles was hushed, And their tongue cleaved to the roof of their mouth. | Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba. |
For when the ear heard [me], then it blessed me; And when the eye saw [me], it gave witness unto me: | Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako: |
Because I delivered the poor that cried, The fatherless also, that had none to help him. | Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang. |
The blessing of him that was ready to perish came upon me; And I caused the widow's heart to sing for joy. | Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay. |
I put on righteousness, and it clothed me: My justice was as a robe and a diadem. | Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong. |
I was eyes to the blind, And feet was I to the lame. | Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil. |
I was a father to the needy: And the cause of him that I knew not I searched out. | Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita. |
And I brake the jaws of the unrighteous, And plucked the prey out of his teeth. | Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon. |
Then I said, I shall die in my nest, And I shall multiply my days as the sand: | Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas: |
My root is spread out to the waters, And the dew lieth all night upon my branch; | Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii: |
My glory is fresh in me, And my bow is renewed in my hand. | Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot. |
Unto me men gave ear, and waited, And kept silence for my counsel. | Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag. |
After my words they spake not again; And my speech distilled upon them. | Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila. |
And they waited for me as for the rain; And they opened their mouth wide [as] for the latter rain. | Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan. |
I smiled on them, when they had no confidence; And the light of my countenance they cast not down. | Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway. |
I chose out their way, and sat [as] chief, And dwelt as a king in the army, As one that comforteth the mourners. | Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on. |