Job 6
|
Job 6
|
| Then Job answered and said, | Unya si Job mitubag ug miingon: |
| Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances! | Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan! |
| For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash. | Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong. |
| For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me. | Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako. |
| Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder? | Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay? |
| Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg? | Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami? |
| My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me. | Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako. |
| Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for! | Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy! |
| Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off! | Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako! |
| And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One. | Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan. |
| What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient? | Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob? |
| Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass? | Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba? |
| Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me? | Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako? |
| To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty. | Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum. |
| My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away; | Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali; |
| Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself: | Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago. |
| What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place. | Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit. |
| The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish. | Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang. |
| The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them. | Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila. |
| They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded. | Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug. |
| For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid. | Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo. |
| Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance? | Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi? |
| Or, Deliver me from the adversary's hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors? | Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon? |
| Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred. | Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup. |
| How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove? | Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana? |
| Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind? | Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin? |
| Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend. | Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala. |
| Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face. | Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan. |
| Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous. | Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung. |
| Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things? | Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay? |
