Psalms 102
|
Mga Salmo 102
|
Hear my prayer, O Jehovah, And let my cry come unto thee. | Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo. |
Hide not thy face from me in the day of my distress: Incline thine ear unto me; In the day when I call answer me speedily. | Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali. |
For my days consume away like smoke, And my bones are burned as a firebrand. | Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo. |
My heart is smitten like grass, and withered; For I forget to eat my bread. | Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay. |
By reason of the voice of my groaning My bones cleave to my flesh. | Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod. |
I am like a pelican of the wilderness; I am become as an owl of the waste places. | Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan. |
I watch, and am become like a sparrow That is alone upon the house-top. | Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay. |
Mine enemies reproach me all the day; They that are mad against me do curse by me. | Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako. |
For I have eaten ashes like bread, And mingled my drink with weeping, | Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak, |
Because of thine indignation and thy wrath: For thou hast taken me up, and cast me away. | Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako. |
My days are like a shadow that declineth; And I am withered like grass. | Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili. |
But thou, O Jehovah, wilt abide for ever; And thy memorial [name] unto all generations. | Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan. |
Thou wilt arise, and have mercy upon Zion; For it is time to have pity upon her, Yea, the set time is come. | Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na. |
For thy servants take pleasure in her stones, And have pity upon her dust. | Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug. |
So the nations shall fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory. | Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya. |
For Jehovah hath built up Zion; He hath appeared in his glory. | Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya. |
He hath regarded the prayer of the destitute, And hath not despised their prayer. | Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila. |
This shall be written for the generation to come; And a people which shall be created shall praise Jehovah. | Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova. |
For he hath looked down from the height of his sanctuary; From heaven did Jehovah behold the earth; | Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta; |
To hear the sighing of the prisoner; To loose those that are appointed to death; | Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon; |
That men may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem; | Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem; |
When the peoples are gathered together, And the kingdoms, to serve Jehovah. | Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova. |
He weakened my strength in the way; He shortened my days. | Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw. |
I said, O my God, take me not away in the midst of my days: Thy years are throughout all generations. | Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan. |
Of old didst thou lay the foundation of the earth; And the heavens are the work of thy hands. | Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot. |
They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, and they shall be changed: | Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an: |
But thou art the same, And thy years shall have no end. | Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan. |
The children of thy servants shall continue, And their seed shall be established before thee. Psalm 103 [A Psalm] of David. | Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo. |