Job 29
|
Job 29
|
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon: | And Job again took up his parable, and said, |
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako; | Oh that I were as in the months of old, As in the days when God watched over me; |
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit; | When his lamp shined upon my head, And by his light I walked through darkness; |
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong; | As I was in the ripeness of my days, When the friendship of God was upon my tent; |
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut; | When the Almighty was yet with me, And my children were about me; |
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana! | When my steps were washed with butter, And the rock poured me out streams of oil! |
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan, | When I went forth to the gate unto the city, When I prepared my seat in the street, |
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok; | The young men saw me and hid themselves, And the aged rose up and stood; |
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba; | The princes refrained from talking, And laid their hand on their mouth; |
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba. | The voice of the nobles was hushed, And their tongue cleaved to the roof of their mouth. |
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako: | For when the ear heard [me], then it blessed me; And when the eye saw [me], it gave witness unto me: |
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang. | Because I delivered the poor that cried, The fatherless also, that had none to help him. |
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay. | The blessing of him that was ready to perish came upon me; And I caused the widow's heart to sing for joy. |
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong. | I put on righteousness, and it clothed me: My justice was as a robe and a diadem. |
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil. | I was eyes to the blind, And feet was I to the lame. |
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita. | I was a father to the needy: And the cause of him that I knew not I searched out. |
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon. | And I brake the jaws of the unrighteous, And plucked the prey out of his teeth. |
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas: | Then I said, I shall die in my nest, And I shall multiply my days as the sand: |
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii: | My root is spread out to the waters, And the dew lieth all night upon my branch; |
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot. | My glory is fresh in me, And my bow is renewed in my hand. |
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag. | Unto me men gave ear, and waited, And kept silence for my counsel. |
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila. | After my words they spake not again; And my speech distilled upon them. |
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan. | And they waited for me as for the rain; And they opened their mouth wide [as] for the latter rain. |
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway. | I smiled on them, when they had no confidence; And the light of my countenance they cast not down. |
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on. | I chose out their way, and sat [as] chief, And dwelt as a king in the army, As one that comforteth the mourners. |