Job 10
|
Job 10
|
| Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag. | My soul is weary of my life; I will give free course to my complaint; I will speak in the bitterness of my soul. |
| Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako. | I will say unto God, Do not condemn me; Show me wherefore thou contendest with me. |
| Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan? | Is it good unto thee that thou shouldest oppress, That thou shouldest despise the work of thy hands, And shine upon the counsel of the wicked? |
| Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo? | Hast thou eyes of flesh? Or seest thou as man seeth? |
| Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo, | Are thy days as the days of man, Or thy years as man's days, |
| Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala, | That thou inquirest after mine iniquity, And searchest after my sin, |
| Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot? | Although thou knowest that I am not wicked, And there is none that can deliver out of thy hand? |
| Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako. | Thy hands have framed me and fashioned me Together round about; yet thou dost destroy me. |
| Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug? | Remember, I beseech thee, that thou hast fashioned me as clay; And wilt thou bring me into dust again? |
| Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso? | Hast thou not poured me out as milk, And curdled me like cheese? |
| Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat. | Thou hast clothed me with skin and flesh, And knit me together with bones and sinews. |
| Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu. | Thou hast granted me life and lovingkindness; And thy visitation hath preserved my spirit. |
| Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo: | Yet these things thou didst hide in thy heart; I know that this is with thee: |
| Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan. | If I sin, then thou markest me, And thou wilt not acquit me from mine iniquity. |
| Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan. | If I be wicked, woe unto me; And if I be righteous, yet shall I not lift up my head; Being filled with ignominy, And looking upon mine affliction. |
| Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan. | And if [my head] exalt itself, thou huntest me as a lion; And again thou showest thyself marvellous upon me. |
| Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako. | Thou renewest thy witnesses against me, And increasest thine indignation upon me: Changes and warfare are with me. |
| Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako. | Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? I had given up the ghost, and no eye had seen me. |
| Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan. | I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave. |
| Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay, | Are not my days few? cease then, And let me alone, that I may take comfort a little, |
| Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon; | Before I go whence I shall not return, [Even] to the land of darkness and of the shadow of death; |
| Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii. | The land dark as midnight, [The land] of the shadow of death, without any order, And where the light is as midnight. |
