Job 17
|
Job 17
|
| Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako. | My spirit is consumed, my days are extinct, The grave is [ready] for me. |
| Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit. | Surely there are mockers with me, And mine eye dwelleth upon their provocation. |
| Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako? | Give now a pledge, be surety for me with thyself; Who is there that will strike hands with me? |
| Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas. | For thou hast hid their heart from understanding: Therefore shalt thou not exalt [them]. |
| Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog. | He that denounceth his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail. |
| Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong. | But he hath made me a byword of the people; And they spit in my face. |
| Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong. | Mine eye also is dim by reason of sorrow, And all my members are as a shadow. |
| Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios. | Upright men shall be astonished at this, And the innocent shall stir up himself against the godless. |
| Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on. | Yet shall the righteous hold on his way, And he that hath clean hands shall wax stronger and stronger. |
| Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an. | But as for you all, come on now again; And I shall not find a wise man among you. |
| Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing. | My days are past, my purposes are broken off, Even the thoughts of my heart. |
| Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan. | They change the night into day: The light, [say they], is near unto the darkness. |
| Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; | If I look for Sheol as my house; If I have spread my couch in the darkness; |
| Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye; | If I have said to corruption, Thou art my father; To the worm, [Thou art] my mother, and my sister; |
| Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana? | Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it? |
| Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. | It shall go down to the bars of Sheol, When once there is rest in the dust. |
