Job 5
|
Job 5
|
Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan? | Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn? |
Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong. | For vexation killeth the foolish man, And jealousy slayeth the silly one. |
Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan. | I have seen the foolish taking root: But suddenly I cursed his habitation. |
Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila: | His children are far from safety, And they are crushed in the gate, Neither is there any to deliver them: |
Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon. | Whose harvest the hungry eateth up, And taketh it even out of the thorns; And the snare gapeth for their substance. |
Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta: | For affliction cometh not forth from the dust, Neither doth trouble spring out of the ground; |
Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon. | But man is born unto trouble, As the sparks fly upward. |
Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan; | But as for me, I would seek unto God, And unto God would I commit my cause; |
Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap; | Who doeth great things and unsearchable, Marvellous things without number: |
Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig; | Who giveth rain upon the earth, And sendeth waters upon the fields; |
Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw. | So that he setteth up on high those that are low, And those that mourn are exalted to safety. |
Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton. | He frustrateth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprise. |
Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas. | He taketh the wise in their own craftiness; And the counsel of the cunning is carried headlong. |
Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii. | They meet with darkness in the day-time, And grope at noonday as in the night. |
Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum. | But he saveth from the sword of their mouth, Even the needy from the hand of the mighty. |
Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya. | So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth. |
Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum. | Behold, happy is the man whom God correcteth: Therefore despise not thou the chastening of the Almighty. |
Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo. | For he maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole. |
Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo. | He will deliver thee in six troubles; Yea, in seven there shall no evil touch thee. |
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada. | In famine he will redeem thee from death; And in war from the power of the sword. |
Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini. | Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; Neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh. |
Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta. | At destruction and dearth thou shalt laugh; Neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth. |
Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo. | For thou shalt be in league with the stones of the field; And the beasts of the field shall be at peace with thee. |
Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala. | And thou shalt know that thy tent is in peace; And thou shalt visit thy fold, and shalt miss nothing. |
Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta. | Thou shalt know also that thy seed shall be great, And thine offspring as the grass of the earth. |
Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon. | Thou shalt come to thy grave in a full age, Like as a shock of grain cometh in in its season. |
Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan. | Lo this, we have searched it, so it is; Hear it, and know thou it for thy good. |