Job 16
|
Job 16
|
Unya mitubag si Job ug miingon: | Y RESPONDIO Job, y dijo: |
Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay. | Muchas veces he oído cosas como estas: Consoladores molestos sois todos vosotros. |
May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man? | ¿Tendrán fin las palabras ventosas? O ¿qué te animará á responder? |
Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo? | También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza. |
Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit. | Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro. |
Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako? | Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí. |
Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban. | Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía. |
Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan. | Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro. |
Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako. | Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo. |
Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako. | Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos. |
Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan. | Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer. |
Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on. | Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo. |
Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta. | Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra. |
Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante. | Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante. |
Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug. | Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo. |
Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1 | Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos: |
Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo. | A pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura. |
Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho. | ¡Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor. |
Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an. | Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas. |
Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios, | Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos. |
Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo! | ¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo! |
Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik. | Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré. |