Job 19
|
Job 19
|
| Unya mitubag si Job ug miingon: | Y RESPONDIO Job, y dijo: |
| Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong? | ¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, Y me moleréis con palabras? |
| Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako. | Ya me habéis vituperado diez veces: ¿No os avergonzáis de descomediros delante de mí? |
| Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon. | Sea así que realmente haya yo errado, Conmigo se quedará mi yerro. |
| Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon; | Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, Y adujereis contra mí mi oprobio, |
| Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot. | Sabed ahora que Dios me ha trastornado, Y traído en derredor su red sobre mí. |
| Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia. | He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: Daré voces, y no habrá juicio. |
| Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan. | Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; Y sobre mis veredas puso tinieblas. |
| Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo. | Hame despojado de mi gloria, Y quitado la corona de mi cabeza. |
| Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka. | Arruinóme por todos lados, y perezco; Y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado. |
| Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok. | E hizo inflamar contra mí su furor, Y contóme para sí entre sus enemigos. |
| Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong. | Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, Y asentaron campo en derredor de mi tienda. |
| Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako. | Hizo alejar de mí mis hermanos, Y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos. |
| Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako. | Mis parientes se detuvieron, Y mis conocidos se olvidaron de mí. |
| Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata. | Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; Forastero fuí yo en sus ojos. |
| Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba. | Llamé á mi siervo, y no respondió; De mi propia boca le suplicaba. |
| Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan. | Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, Aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba. |
| Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako. | Aun los muchachos me menospreciaron: En levantándome, hablaban contra mí. |
| Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako. | Todos mis confidentes me aborrecieron; Y los que yo amaba, se tornaron contra mí. |
| Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon. | Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; Y he escapado con la piel de mis dientes. |
| Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako. | Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; Porque la mano de Dios me ha tocado. |
| Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod? | ¿Por qué me perseguís como Dios, Y no os hartáis de mis carnes? |
| Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon! | ¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡Quién diese que se escribieran en un libro! |
| Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan! | ¡Que con cincel de hierro y con plomo Fuesen en piedra esculpidas para siempre! |
| Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta: | Yo sé que mi Redentor vive, Y al fin se levantará sobre el polvo: |
| Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios; | Y después de deshecha esta mi piel, Aun he de ver en mi carne á Dios; |
| Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako. | Al cual yo tengo de ver por mí, Y mis ojos lo verán, y no otro, Aunque mis riñones se consuman dentro de mí. |
| Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako; | Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla. |
| Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom. | Temed vosotros delante de la espada; Porque sobreviene el furor de la espada á causa de las injusticias, Para que sepáis que hay un juicio. |
