Job 29
|
Job 29
|
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon: | Y VOLVIO Job á tomar su propósito, y dijo: |
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako; | ¡Quién me tornase como en los meses pasados, Como en los días que Dios me guardaba, |
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit; | Cuando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, A la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad; |
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong; | Como fué en los días de mi mocedad, Cuando el secreto de Dios estaba en mi tienda; |
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut; | Cuando aún el Omnipotente estaba conmigo, Y mis hijos alrededor de mi; |
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana! | Cuando lavaba yo mis caminos con manteca, Y la piedra me derramaba ríos de aceite! |
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan, | Cuando salía á la puerta á juicio, Y en la plaza hacía preparar mi asiento, |
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok; | Los mozos me veían, y se escondían; Y los viejos se levantaban, y estaban en pie; |
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba; | Los príncipes detenían sus palabras, Ponían la mano sobre su boca; |
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba. | La voz de los principales se ocultaba, Y su lengua se pegaba á su paladar: |
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako: | Cuando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, Y los ojos que me veían, me daban testimonio: |
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang. | Porque libraba al pobre que gritaba, Y al huérfano que carecía de ayudador. |
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay. | La bendición del que se iba á perder venía sobre mí; Y al corazón de la viuda daba alegría. |
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong. | Vestíame de justicia, y ella me vestía como un manto; Y mi toca era juicio. |
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil. | Yo era ojos al ciego, Y pies al cojo. |
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita. | A los menesterosos era padre; Y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia: |
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon. | Y quebraba los colmillos del inicuo, Y de sus dientes hacía soltar la presa. |
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas: | Y decía yo: En mi nido moriré, Y como arena multiplicaré días. |
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii: | Mi raíz estaba abierta junto á las aguas, Y en mis ramas permanecía el rocío. |
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot. | Mi honra se renovaba en mí, Y mi arco se corroboraba en mi mano. |
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag. | Oíanme, y esperaban; Y callaban á mi consejo. |
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila. | Tras mi palabra no replicaban, Y mi razón destilaba sobre ellos. |
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan. | Y esperábanme como á la lluvia, Y abrían su boca como á la lluvia tardía. |
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway. | Si me reía con ellos, no lo creían: Y no abatían la luz de mi rostro. |
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on. | Calificaba yo el camino de ellos, y sentábame en cabecera; Y moraba como rey en el ejército, Como el que consuela llorosos. |