Job 31
|
Job 31
|
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay? | HICE pacto con mis ojos: ¿Cómo pues había yo de pensar en virgen? |
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas? | Porque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, Y qué heredad el Omnipotente de las alturas? |
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason? | ¿No hay quebrantamiento para el impío, Y extrañamiento para los que obran iniquidad? |
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang? | ¿No ve él mis caminos, Y cuenta todos mis pasos? |
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong | Si anduve con mentira, Y si mi pie se apresuró á engaño, |
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing); | Péseme Dios en balanzas de justicia, Y conocerá mi integridad. |
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot: | Si mis pasos se apartaron del camino, Y si mi corazón se fué tras mis ojos, Y si algo se apegó á mis manos, |
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma. | Siembre yo, y otro coma, Y mis verduras sean arrancadas. |
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo; | Si fué mi corazón engañado acerca de mujer, Y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo: |
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya. | Muela para otro mi mujer, Y sobre ella otros se encorven. |
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom: | Porque es maldad é iniquidad, Que han de castigar los jueces. |
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut. | Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, Y desarraigaría toda mi hacienda. |
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako; | Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, Cuando ellos pleitearan conmigo, |
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya? | ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo? |
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan? | El que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿Y no nos dispuso uno mismo en la matriz? |
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye, | Si estorbé el contento de los pobres, E hice desfallecer los ojos de la viuda; |
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana | Y si comí mi bocado solo, Y no comió de él el huerfano; |
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan); | (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, Y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda;) |
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput; | Si he visto que pereciera alguno sin vestido, Y al menesteroso sin cobertura; |
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero; | Si no me bendijeron sus lomos, Y del vellón de mis ovejas se calentaron; |
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan: | Si alcé contra el huérfano mi mano, Aunque viese que me ayudarían en la puerta; |
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog. | Mi espalda se caiga de mi hombro, Y mi brazo sea quebrado de mi canilla. |
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa. | Porque temí el castigo de Dios, Contra cuya alteza yo no tendría poder. |
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig; | Si puse en oro mi esperanza, Y dije al oro: Mi confianza eres tú; |
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot; | Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, Y de que mi mano hallase mucho; |
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag, | Si he mirado al sol cuando resplandecía, Y á la luna cuando iba hermosa, |
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot: | Y mi corazón se engañó en secreto, Y mi boca besó mi mano: |
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas. | Esto también fuera maldad juzgada; Porque habría negado al Dios soberano. |
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan: | Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, Y me regocijé cuando le halló el mal; |
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut); | (Que ni aun entregué al pecado mi paladar, Pidiendo maldición para su alma;) |
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon? | Cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos. |
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw); | El extranjero no tenía fuera la noche; Mis puertas abría al caminante. |
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan, | Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, Escondiendo en mi seno mi iniquidad; |
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan, | Porque quebrantaba á la gran multitud, Y el menosprecio de las familias me atemorizó, Y callé, y no salí de mi puerta: |
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok! | ¡Quién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión es que el Omnipotente testificaría por mí, Aunque mi adversario me hiciera el proceso. |
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong: | Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, Y me lo ataría en lugar de corona. |
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko. | Yo le contaría el número de mis pasos, Y como príncipe me llegaría á él. |
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak; | Si mi tierra clama contra mí, Y lloran todos sus surcos; |
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana: | Si comí su sustancia sin dinero, O afligí el alma de sus dueños; |
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job. | En lugar de trigo me nazcan abrojos, Y espinas en lugar de cebada. |