Job 41
|
Job 41
|
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid? | ¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua? |
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga? | ¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada? |
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo? | ¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas? |
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan? | ¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo? |
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan? | ¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas? |
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya? | ¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes? |
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang? | ¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza? |
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata. | Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás. |
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya? | He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán. |
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako? | Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí? |
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man. | ¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío. |
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway. | Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición. |
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig? | ¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble? |
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon. | ¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan. |
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit. | La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente. |
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod. | El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos. |
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag. | Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar. |
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon. | Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba. |
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik. | De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden. |
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog. | De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve. |
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba. | Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama. |
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw. | En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él. |
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango. | Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven. |
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum. | Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo. |
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot. | De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse. |
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang. | Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará. |
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok. | El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido. |
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami: | Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas. |
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an. | Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla. |
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan. | Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo. |
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas. | Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento. |
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon. | En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana. |
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok. | No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer. |
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on. | Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios. |