Job 6
|
Job 6
|
| Unya si Job mitubag ug miingon: | Y RESPONDIO Job y dijo: |
| Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan! | ¡Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza! |
| Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong. | Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas. |
| Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako. | Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten. |
| Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay? | ¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto? |
| Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami? | ¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo? |
| Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako. | Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida. |
| Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy! | ¡Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero; |
| Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako! | Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera! |
| Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan. | Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo. |
| Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob? | ¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida? |
| Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba? | ¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero? |
| Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako? | ¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo? |
| Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum. | El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente. |
| Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali; | Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas, |
| Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago. | Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve; |
| Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit. | Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar; |
| Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang. | Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense. |
| Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila. | Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas: |
| Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug. | Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos. |
| Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo. | Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis. |
| Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi? | ¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda; |
| Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon? | Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos? |
| Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup. | Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado. |
| Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana? | ¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros? |
| Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin? | ¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento? |
| Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala. | También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo. |
| Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan. | Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros. |
| Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung. | Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto. |
| Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay? | ¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas? |
