Job 29
|
Job 29
|
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon: | Job prit de nouveau la parole sous forme sentencieuse et dit: |
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako; | Oh! que ne puis-je être comme aux mois du passé, Comme aux jours où Dieu me gardait, |
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit; | Quand sa lampe brillait sur ma tête, Et que sa lumière me guidait dans les ténèbres! |
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong; | Que ne suis-je comme aux jours de ma vigueur, Où Dieu veillait en ami sur ma tente, |
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut; | Quand le Tout Puissant était encore avec moi, Et que mes enfants m`entouraient; |
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana! | Quand mes pieds se baignaient dans la crème Et que le rocher répandait près de moi des ruisseaux d`huile! |
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan, | Si je sortais pour aller à la porte de la ville, Et si je me faisais préparer un siège dans la place, |
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok; | Les jeunes gens se retiraient à mon approche, Les vieillards se levaient et se tenaient debout. |
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba; | Les princes arrêtaient leurs discours, Et mettaient la main sur leur bouche; |
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba. | La voix des chefs se taisait, Et leur langue s`attachait à leur palais. |
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako: | L`oreille qui m`entendait me disait heureux, L`oeil qui me voyait me rendait témoignage; |
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang. | Car je sauvais le pauvre qui implorait du secours, Et l`orphelin qui manquait d`appui. |
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay. | La bénédiction du malheureux venait sur moi; Je remplissais de joie le coeur de la veuve. |
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong. | Je me revêtais de la justice et je lui servais de vêtement, J`avais ma droiture pour manteau et pour turban. |
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil. | J`étais l`oeil de l`aveugle Et le pied du boiteux. |
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita. | J`étais le père des misérables, J`examinais la cause de l`inconnu; |
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon. | Je brisais la mâchoire de l`injuste, Et j`arrachais de ses dents la proie. |
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas: | Alors je disais: Je mourrai dans mon nid, Mes jours seront abondants comme le sable; |
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii: | L`eau pénétrera dans mes racines, La rosée passera la nuit sur mes branches; |
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot. | Ma gloire reverdira sans cesse, Et mon arc rajeunira dans ma main. |
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag. | On m`écoutait et l`on restait dans l`attente, On gardait le silence devant mes conseils. |
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila. | Après mes discours, nul ne répliquait, Et ma parole était pour tous une bienfaisante rosée; |
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan. | Ils comptaient sur moi comme sur la pluie, Ils ouvraient la bouche comme pour une pluie du printemps. |
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway. | Je leur souriais quand ils perdaient courage, Et l`on ne pouvait chasser la sérénité de mon front. |
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on. | J`aimais à aller vers eux, et je m`asseyais à leur tête; J`étais comme un roi au milieu d`une troupe, Comme un consolateur auprès des affligés. |