Job 39
|
Job 39
|
| Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak? | Sais-tu quand les chèvres sauvages font leurs petits? Observes-tu les biches quand elles mettent bas? |
| Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak? | Comptes-tu les mois pendant lesquels elles portent, Et connais-tu l`époque où elles enfantent? |
| Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit. | Elles se courbent, laissent échapper leur progéniture, Et sont délivrées de leurs douleurs. |
| Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab. | Leurs petits prennent de la vigueur et grandissent en plein air, Ils s`éloignent et ne reviennent plus auprès d`elles. |
| Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin, | Qui met en liberté l`âne sauvage, Et l`affranchit de tout lien? |
| Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan? | J`ai fait du désert son habitation, De la terre salée sa demeure. |
| Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog. | Il se rit du tumulte des villes, Il n`entend pas les cris d`un maître. |
| Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw. | Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, Il est à la recherche de tout ce qui est vert. |
| Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan? | Le buffle veut-il être à ton service? Passe-t-il la nuit vers ta crèche? |
| Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod? | L`attaches-tu par une corde pour qu`il trace un sillon? Va-t-il après toi briser les mottes des vallées? |
| Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton? | Te reposes-tu sur lui, parce que sa force est grande? Lui abandonnes-tu le soin de tes travaux? |
| Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan? | Te fies-tu à lui pour la rentrée de ta récolte? Est-ce lui qui doit l`amasser dans ton aire? |
| Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo? | L`aile de l`autruche se déploie joyeuse; On dirait l`aile, le plumage de la cigogne. |
| Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas, | Mais l`autruche abandonne ses oeufs à la terre, Et les fait chauffer sur la poussière; |
| Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas. | Elle oublie que le pied peut les écraser, Qu`une bête des champs peut les fouler. |
| Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok; | Elle est dure envers ses petits comme s`ils n`étaient point à elle; Elle ne s`inquiète pas de l`inutilité de son enfantement. |
| Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan. | Car Dieu lui a refusé la sagesse, Il ne lui a pas donné l`intelligence en partage. |
| Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini. | Quand elle se lève et prend sa course, Elle se rit du cheval et de son cavalier. |
| Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog? | Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, Et qui revêts son cou d`une crinière flottante? |
| Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang. | Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur. |
| Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban. | Il creuse le sol et se réjouit de sa force, Il s`élance au-devant des armes; |
| Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti. | Il se rit de la crainte, il n`a pas peur, Il ne recule pas en face de l`épée. |
| Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang. | Sur lui retentit le carquois, Brillent la lance et le javelot. |
| Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta. | Bouillonnant d`ardeur, il dévore la terre, Il ne peut se contenir au bruit de la trompette. |
| Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay. | Quand la trompette sonne, il dit: En avant! Et de loin il flaire la bataille, La voix tonnante des chefs et les cris de guerre. |
| Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan? | Est-ce par ton intelligence que l`épervier prend son vol, Et qu`il étend ses ailes vers le midi? |
| Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an? | Est-ce par ton ordre que l`aigle s`élève, Et qu`il place son nid sur les hauteurs? |
| Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on. | C`est dans les rochers qu`il habite, qu`il a sa demeure, Sur la cime des rochers, sur le sommet des monts. |
| Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo. | De là il épie sa proie, Il plonge au loin les regards. |
| Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya. | Ses petits boivent le sang; Et là où sont des cadavres, l`aigle se trouve. |
