Job 17
|
Job 17
|
| Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako. | My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me. |
| Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit. | Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing. |
| Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako? | Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine. |
| Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas. | You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour. |
| Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog. | As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children. |
| Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong. | He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport. |
| Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong. | My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade. |
| Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios. | The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers. |
| Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on. | Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength. |
| Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an. | But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you. |
| Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing. | My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart. |
| Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan. | They are changing night into day; they say, The light is near the dark. |
| Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; | If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark; |
| Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye; | If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister; |
| Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana? | Where then is my hope? and who will see my desire? |
| Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. | Will they go down with me into the underworld? Will we go down together into the dust? |
