Ug nahitabo, sa nakadungog niini si Jabin ang hari sa Hasor, nga siya nagpaadto ngadto kang Jobab, hari sa Madon, ug ngadto sa hari sa Simron, ug ngadto sa hari sa Achsaph, Karon mao kini ang mga hari sa yuta, nga gilaglag sa mga anak sa Israel, ug nagbaton sa ilang yuta sa unahan sa Jordan ngadto sa silanganan sa adlaw, gikan sa walog sa Arnon, ngadto sa bukid sa Hermon, ug ang tanang Araba ngadto sa silangan. Ug ngadto sa mga hari nga didto sa amihanan, sa kabungtoran, ug sa Araba dapit sa habagatan sa Cinnerot, ug didto sa kapatagan ug sa mga kinahataasan sa Dor dapit sa kasadpan, Ngadto sa Canaanhon sa silangan ug sa kasadpan, ug sa Amorehanon, ug sa Hetehanon, ug sa Peresehanon, ug sa Jebusehanon sa kabungtoran, ug sa Hebehanon sa ilalum sa Hermon sa yuta sa Mispa. Ug sila nanggula, sila ug ang tanang mga panon sa kasundalohan uban kanila, daghang mga tawo, sama sa gidaghanon sa balas nga anaa sa kabaybayonan, uban ang mga kabayo ug mga carro nga daghan kaayo. Ug kining tanang mga hari nanagkatigum; ug sila nangadto nga mingpahaluna sa katubigan sa Merom, sa pagpakig-away batok sa Israel. Ug si Jehova namulong kang Josue: Ayaw kahadlok tungod kanila; kay ugma niining panahona igahatag ko nga patay silang tanan sa atubangan sa Israel: Ikaw magakiting sa ilang mga kabayo ug magasunog sa ilang mga carro sa kalayo. Busa si Josue miadto, ug kuyog kaniya ang iyang tanang katawohan-nga-iggugubat, ug dihadiha ming-asdang kanila didto sa katubigan sa Merom. Ug sila gitugyan ni Jehova sa kamot sa Israel, ug ilang gipamatay sila, ug gigukod sila ngadto sa bantugang Sidon, ug ngadto sa Misrepotmayim, ug ngadto sa walog sa Mispa padulong ngadto sa silangan; ug ilang gipanigbas sila hangtud nga walay nanghibilin. Ug si Josue nagbuhat kanila sumala sa gisugo ni Jehova kaniya: iyang gipangitingan ang ilang mga kabayo, ug gisunog sa kalayo ang ilang mga carro. Ug niadtong panahona misibug si Josue ug gikuha niya ang Hasor, ug gitigbas pinaagi sa pinuti ang hari didto: kay ang Hasor kaniadto maoy pangulo sa tanan niadtong mga gingharian. Ug gipanigbas nila sa sulab sa pinuti ang tanan nga may kinabuhi didto, gipoo gayud ang tanan; walay mausa nga nagginhawa nga nahabilin: ug iyang gisunog ang Hasor sa kalayo. Ug ang tanang mga ciudad niadtong mga haria, ug ang tanang mga hari nila, gikuha ni Josue, ug gitigbas niya sa sulab sa pinuti, ug gihurot sila gayud paglaglag; ingon sa gisugo ni Moises, ang alagad ni Jehova. Apan mahitungod sa mga ciudad nga nagbarog sa ilang mga bungtod, wala sunoga sa mga Israelihanon; gawas sa Asor lamang; kana maoy gisunog ni Josue. Ug ang tanang mga butang nga nanghibilin niining mga ciudara, ug ang mga panon sa vaca, ang mga anak sa Israel nanguha niini alang sa pagkainagaw ngadto sa ilang kaugalingon; apan ang tagsatagsa ka tawo ilang gitigbas sa sulab sa pinuti hangtud nga nalaglag sila, ug walay bisan usa nga nagginhawa nga ilang gibilin. Ingon nga si Jehova nagsugo kang Moises nga iyang alagad, busa nagsugo usab si Moises kang Josue: ug ingon man gibuhat ni Josue; ang tanan nga gisugo ni Jehova kang Moises, walay bisan unsa nga wala niya buhata, Busa gikuha ni Josue kadtong tibook yuta, ang sa kabungtoran, ang tanan nga anaa sa habagatan, ug ang tibook yuta sa Gosen, ug ang kapatagan, ug ang Araba, ug ang kabungtoran sa Israel, ug ang kapatagan niana. Sukad sa bukid sa Halac nga nagapadulong ngadto sa Seir, ug ngadto na gayud sa Baal-gad, sa walog sa Libano ubos sa bukid sa Hermon: ug ang tanan nilang mga hari iyang gikuha ug gitigbas sila ngadto sa kamatayon. Si Josue dugay nang nagpakiggubat uban niadtong tanan nga mga hari. Walay usa ka ciudad nga nagpakigdait sa mga anak sa Israel gawas sa mga Hebehanon, ang mga pumoluyo sa Gabaon: ilang nakuha ang tanan pinaagi sa gubat. Kay gikan man kang Jehova ang pagkagahi sa ilang mga kasingkasing, sa pagpakig-away batok sa Israel, aron iyang malaglag gayud sila, aron sila dili kaloy-an, kondili aron siya magalaglag kanila ingon sa gisugo ni Jehova kang Moises. Ug si Josue miabut niadtong panahona, ug iyang gilaglag ang Anachanon gikan sa kabungtoran, gikan sa Hebron, gikan sa Debir, gikan sa Anab ug gikan sa tibook nga kabungtoran sa Juda ug gikan sa tibook kabungtoran sa Israel: si Josue naglaglag gayud kanila uban sa ilang mga ciudad. Walay nahabilin sa mga Anachanon sa yuta sa mga anak sa Israel: sa Gaza lamang, sa Gath ug sa Asdod, ang may pipila nga nahabilin. Busa gikuha ni Josue ang tibook nga yuta sumala sa tanang gisulti ni Jehova kang Moises; ug si Josue mihatag niana ingon nga kabilin sa mga Israelihanon sumala sa ilang mga bahin pinaagi sa ilang mga banay. Ug ang yuta nakapahulay gikan sa gubat. | Now Jabin, king of Hazor, hearing of these things, sent to Jobab, king of Madon, and to the king of Shimron, and to the king of Achshaph, And to the kings on the north in the hill-country, and in the Arabah south of Chinneroth, and in the lowland, and in the highlands of Dor on the west, And to the Canaanites on the east and on the west, and to the Amorites and the Hittites and the Perizzites, and the Jebusites in the hill-country, and the Hivites under Hermon in the land of Mizpah. And they went out, they and all their armies with them, a great people, in number like the sand on the seaside, with horses and war-carriages in great number. And all these kings came together, and put their forces in position at the waters of Merom, to make war on Israel. And the Lord said to Joshua, Have no fear of them: for tomorrow at this time I will give them all up dead before Israel; you are to have the leg-muscles of their horses cut and their war-carriages burned with fire. So Joshua and all the men of war with him came against them suddenly at the waters of Merom, and made an attack on them. And the Lord gave them up into the hands of Israel, and they overcame them driving them back to great Zidon and to Misrephoth-maim and into the valley of Mizpeh to the east; and they put them all to death, no man got away safely. And Joshua did to them as the Lord had said to him; he had the leg-muscles of their horses cut and their war-carriages burned with fire. At that time, Joshua went on to take Hazor and put its king to the sword: for in earlier times Hazor was the chief of all those kingdoms. And they put every person in it to death without mercy, giving every living thing up to the curse, and burning Hazor. And all the towns of these kings, and all the kings, Joshua took, and put them to the sword: he gave them up to the curse, as Moses, the servant of the Lord, had said. As for the towns made on hills of earth, not one was burned by Israel but Hazor, which was burned by Joshua. And all the goods taken from these towns, and their cattle, the children of Israel kept for themselves; but every man they put to death without mercy, till their destruction was complete, and there was no one living. As the Lord had given orders to Moses his servant, so Moses gave orders to Joshua, and so Joshua did; every order which the Lord had given to Moses was done. So Joshua took all that land, the hill-country and all the South, and all the land of Goshen, and the lowland and the Arabah, the hill-country of Israel and its lowland; From Mount Halak, which goes up to Seir, as far as Baal-gad in the valley of Lebanon under Mount Hermon: and all their kings he overcame and put to death. For a long time Joshua made war on all those kings. Not one town made peace with the children of Israel, but only the Hivites of Gibeon: they took them all in war. For the Lord made them strong in heart to go to war against Israel, so that he might give them up to the curse without mercy, and that destruction might come on them, as the Lord had given orders to Moses. And Joshua came at that time and put an end to the Anakim in the hill-country, in Hebron, in Debir, in Anab, and in all the hill-country of Judah and Israel: Joshua gave them and their towns to the curse. Not one of the Anakim was to be seen in the land of the children of Israel: only in Gaza, in Gath, and in Ashdod, some were still living. So Joshua took all the land, as the Lord had said to Moses; and Joshua gave it to the children of Israel as their heritage, making division of it among them by their tribes. And the land had rest from war. |
