Ug sa pag-agi na sa adlaw nga igpapahulay, si Maria Magdalena, ug si Maria nga inahan ni Santiago ug si Salome, nanagpamalit ug mga pahumot aron ilang adtoon ug haplasan ang lawas ni Jesus. Ug sayo kaayo sa nahaunang adlaw sa semana, nangadto sila sa lubnganan sa diha nga nakasubang na ang Adlaw. Ug nasig-ingon sila sa usag usa, "Kinsa may atong paligiron sa bato gikan sa pultahan sa lubnganan?" Ug sa paghangad pa nila, ilang nakita nga ang bato naligid na; kay kini daku man kaayo. Ug sa paghisulod nila sa lubnganan, ilang nakita ang usa ka batan-ong lalaki nga naglingkod dapit sa too, nga nagsapot sa bisti nga maputi ug hataas; ug sila nakulbaan. Apan siya miingon kanila, "Ayaw kamo kahadlok; kamo nangita kang Jesus nga Nazaretnon nga gilansang sa krus. Nabanhaw siya, wala na siya dinhi; tan-awa ninyo ang dapit nga ilang gibutangan kaniya. Apan lumakaw kamo ug suginli ninyo ang iyang mga tinun-an ug si Pedro nga siya moadto nga magauna kaninyo sa Galilea; didto igakita ninyo siya sumala sa iyang giingon kaninyo." Ug nanggula sila ug nanalagan gikan sa lubong; kay nangurog sila, giabut ug kahibulong; ug wala silay gikasulti kang bisan kinsa, kay nangalisang man sila. Ug sa pagkabanhaw niya sa kaadlawon sa nahaunang adlaw sa semana, siya mitungha pag-una kang Maria Magdalena, ang iyang gipagulaan ug pito ka mga yawa. Kini siya miadto, ug sila nga mga nanagpakig-uban kang Jesus iyang gisuginlan samtang nagminatay ug nagpanghilak sila. Apan sa ilang pagkadungog nga siya buhi ug nga iyang nakita siya, wala sila motoo niini. Tapus niini, sa lain nga dagway siya mitungha sa duha kanila samtang naglakaw sila sa dalan paingon sa balangay. Ug mibalik sila ug nanugilon sa uban, apan sila wala nila toohi. Ug unya mitungha siya sa Napulog-Usa samtang nanaglingkod sila tambong sa kan-anan; ug iyang gisaway sila tungod sa kakulang nilag pagtoo ug sa kagahi nilag kasingkasing, kay wala man ugod sila motoo sa mga nanagpakakita kaniya tapus mabanhaw siya. Ug siya miingon kanila, "Panglakaw kamo sa tibuok kalibutan ug iwali ninyo ang Maayong Balita ngadto sa tibuok nga kabuhatan. Ang motoo ug magpabautismo maluwas; apan ang dili motoo pagahukman sa silot. Ug kanila nga motoo maganunot kining maong mga ilhanan: sa akong ngalan ilang pagulaon ang mga yawa; magasulti silag mga bag-ong sinultihan; makakupot silag mga bitin, ug kon makainom silag bisan unsa nga makahilo, dili sila mangadaut; ang mga masakiton pagapandongan nila sa ilang mga kamot, ug mangaayo sila." Ug unya ang Ginoong Jesus, tapus siya makasulti kanila, gibayaw ngadto sa langit ug milingkod sa too sa Dios. | E passato il sabato, Maria Maddalena e Maria madre di Giacomo e Salome comprarono degli aromi per andare a imbalsamar Gesù. E la mattina del primo giorno della settimana, molto per tempo, vennero al sepolcro sul levar del sole. E dicevano tra loro: Chi ci rotolerà la pietra dall’apertura del sepolcro? E alzati gli occhi, videro che la pietra era stata rotolata; ed era pur molto grande. Ed essendo entrate nel sepolcro, videro un giovinetto, seduto a destra, vestito d’una veste bianca, e furono spaventate. Ma egli disse loro: Non vi spaventate! Voi cercate Gesù il Nazareno che è stato crocifisso; egli è risuscitato; non è qui; ecco il luogo dove l’aveano posto. Ma andate a dire ai suoi discepoli ed a Pietro, ch’egli vi precede in Galilea; quivi lo vedrete, come v’ha detto. Ed esse, uscite, fuggiron via dal sepolcro, perché eran prese da tremito e da stupore, e non dissero nulla ad alcuno, perché aveano paura. Or Gesù, essendo risuscitato la mattina del primo giorno della settimana, apparve prima a Maria Maddalena, dalla quale avea cacciato sette demoni. Costei andò ad annunziarlo a coloro ch’eran stati con lui, i quali facean cordoglio e piangevano. Ed essi, udito ch’egli viveva ed era stato veduto da lei, non lo credettero. Or dopo questo, apparve in altra forma a due di loro ch’eran in cammino per andare ai campi; e questi andarono ad annunziarlo agli altri; ma neppure a quelli credettero. Di poi, apparve agli undici, mentre erano a tavola; e li rimproverò della loro incredulità e durezza di cuore, perché non avean creduto a quelli che l’avean veduto risuscitato. E disse loro: Andate per tutto il mondo e predicate l’evangelo ad ogni creatura. Chi avrà creduto e sarà stato battezzato sarà salvato; ma chi non avrà creduto sarà condannato. Or questi sono i segni che accompagneranno coloro che avranno creduto: nel nome mio cacceranno i demoni; parleranno in lingue nuove; prenderanno in mano dei serpenti; e se pur bevessero alcunché di mortifero, non ne avranno alcun male; imporranno le mani agl’infermi ed essi guariranno. Il Signor Gesù dunque, dopo aver loro parlato, fu assunto nel cielo, e sedette alla destra di Dio. E quelli se ne andarono a predicare da per tutto, operando il Signore con essi e confermando la Parola coi segni che l’accompagnavano. |
