Si Sedechias may kaluhaan ug usa ka tuig ang panuigon sa pagsugod niya paghari, ug siya naghari sa napulo ug usa ka tuig sa Jerusalem: ug ang ngalan sa iyang inahan mao si Hamutal, ang anak nga babaye ni Jeremias sa Libna. Ug gibuhat niya kadtong dautan sa pagtan-aw ni Jehova, sumala sa tanan nga gibuhat ni Joacim. Kay tungod sa kasuko ni Jehova nga nahitabo sa Jerusalem ug sa Juda, hangtud nga sila gihinginlan niya gikan sa iyang atubangan. Ug si Sedechias misukol batok sa hari sa Babilonia. Ug nahatabo sa ikasiyam ka tuig sa iyang paghari, sa ikapulo ka bulan, sa ikapulo ka adlaw sa bulan nga si Nabucodnosor nga hari sa Babilonia miabut, siya ug ang tibook niyang kasundalohan batok sa Jerusalem, ug mingpahaluna batok niini; ug sila nanagtukod ug mga kuta batok niini nga nagalibut. Busa ang ciudad ginalikusan sa mga sundalo hangtud sa ikapulo ug usa ka tuig ni hari Sedechias. Sa ikaupat ka bulan sa ikasiyam ka adlaw sa bulan, ang gutom mikaylap sa hilabiha gayud sa ciudad, sa pagkaagi nga wala nay tinapay alang sa mga tawo didto sa yuta: Unya may usa ka bahin sa ciudad nga natumpag, ug ang tanang mga tawo nga iggugubat nangalagiw, ug minggula sa ciudad sa kagabhion, nga nanagpangagi sa pultahan sa taliwala sa duha mga kuta, nga diha sa haduol sa tanaman sa hari (karon ang mga Caldeahanon diha nanaglibut sa ciudad); ug sila nangagi padulong ngadto sa Arabah. Apan ang mga sundalo sa mga Caldeahanon minggukod sa hari, ug nakaapas kang Sedechias didto sa mga kapatagan sa Jerico; ug ang iyang tibook kasundalohan nagkatibulaag gikan kaniya. Unya ilang gikuha ang hari, ug gidala siya ngadto sa hari sa Babilonia ngadto sa Ribla sa yuta ni Hamath; ug siya nagpakanaug ug hukom batok kaniya. Ug ang hari sa Babilonia mipatay sa mga anak nga lalake ni Sedechias sa atubangan sa iyang mga mata: gipamatay usab niya ang tanang mga principe sa Juda didto sa Ribla. Ug iyang gilusok ang mga mata ni Sedechias; ug siya gigapus sa mga talikala sa hari sa Babilonia, ug gidala siya ngadto sa Babilonia, ug gibanlud siya sa bilanggoan hangtud sa adlaw sa iyang pagkamatay. Karon sa ikalima ka bulan, sa ikapulo ka adlaw sa bulan, nga mao ang ikapulo ug siyam ka tuig ni Nabucodonosor, nga hari sa Babilonia, miabut sa Jerusalem si Nabuzaradan ang capitan sa magbalantay nga nagaalagad sa hari sa Babilonia. Ug gisunog niya ang balay ni Jehova, ug ang balay sa hari; ug ang tanang mga balay sa Jerusalem, bisan pa ang tanang balay sa mga dagkung tawo, iyang gisunog sa kalayo. Ug gipanggun-ob ang tanang mga kuta nga naglibut sa Jerusalem sa tanang kasundaluhan sa mga Caldeanhon nga ming-uban sa capitan sa magbalantay. Unya gibihag ni Nabuzaradan nga capitan sa magbalantay ang pipila gikan sa mga labing kabus nga mga tawo, ug ang salin sa mga tawo nga nanghibilin sa ciudad, ug kadtong nanghisalaag nga nangahulog ngadto sa hari sa Babilonia, ug ang nanghibilin sa panon sa katawohan. Apan gibilin ni Nabuzaradan ang capitan sa magbalantay ang pipila sa labing kabus nga mga tawo sa yuta aron mahimong mga magaatiman sa kaparrasan ug mahimong mga mag-uuma. Ug ang mga haligi nga tumbaga nga diha sa sulod sa balay ni Jehova, ug ang mga ugbokanan, ug ang dagat-dagat nga tumbaga nga diha sa sulod sa balay ni Jehova, gidugmok sa mga Caldeahanon, ug gidala ang mga tumbaga niini ngadto sa Babilonia. Ang mga kawa usab, ug ang mga pala, ug ang mga kumpit nga igpapalong, ug ang mga dolang, ug ang mga cuchara, ug ang tanang mga tumbaga nga sudlanan nga ilang pagagamiton sa pag-alagad, ilang gipanagdala. ug ang mga copa, ug ang mga sangga sa kalayo, ug ang mga dolang, ug ang mga kawa, ug ang mga tangkawan, ug ang mga cuchara, ug ang mga panaksan-nga mga bulawan, sinulod sa bulawan, ug ang mga binuhat nga salapi, sinulod sa salapi, gikuha sa capitan sa magbalantay. Ang duha ka haligi, ang usa ka dagat-dagat, ug napulog duha ka mga torong vaca nga tumbaga nga diha sa ilalum sa ugbokanan, nga gibuhat ni hari Salomon alang sa balay ni Jehova-ang tumbaga niining tanan nga mga sudlanan nga walay timbang. Ug mahatungod sa mga haligi, ang gitaas-on sa usa ka haligi napulo ug walo ka maniko; ug usa ka gitas-on nga napulo ug duha ka maniko nga nagalibut niini; ug ang gibag-on niini upat ka tudlo; ug kadto lungagan. Ug ang ulo-ulo nga tumbaga diha sa ibabaw niini; ug ang kahabogon sa usa ka ulo-ulo lima ka maniko, uban ang mga rihas ug mga granada sa ibabaw sa ulo-ulo nga nagalibut niini, ang tanan lonlon tumbaga: ug ang ikaduha ka haligi usab ang tanan sama niini, ug ang mga granada. Ug dihay kasiyaman ug unom ka mga granada sa mga kilid; ang tanang mga granada sa rihas may usa ka gatus nga nanaglibut. Ug ang capitan sa magbalantay mikuha kang Seaia ang pangulong sacerdote, ug kang Sofonias ang ikaduhang sacerdote, ug sa totolo ka mga magbalantay sa tugkaran. Gikuha usab niya gikan sa ciudad ang usa ka punoan nga nagbantay sa mga tawo nga iggugubat; ug pito ka mga tawo niadtong nakakita sa nawong sa hari, nga hikaplagan sa sulod sa ciudad; ug ang escriba sa capitan sa panon, nga nagpatigum sa mga tawo sa yuta; ug kan-uman ka mga lalake sa mga tawo sa yuta, nga hikaplagan sa taliwala sa ciudad. Ug si Nabuzaradan ang capitan sa magbalantay mikuha kanila ug gidala sila ngadto sa hari sa Babilonia ngadto sa Ribla. Ug sila gisamaran ug gipamatay sa hari sa Babilonia didto sa Ribla sa yuta ni Hamath. Busa ang Juda gidala nga binihag gikan sa kaugaligon niyang yuta. Mao kini ang katawohan nga gibihag ni Nabucodonosor: sa ikapito ka tuig, ang iyang binihag tolo ka libo ug kaluhaan ug tolo ka mga Judio; Sa ikapulo ug walo ka tuig ni Nabucodonosor siya mibihag gikan sa Jerusalem sa walo ka gatus ug katloan ug duha ka tawo; Sa ikakaluhaan ug tolo ka tuig ni Nabucodonosor, si Nabuzaradan ang capitan sa magbalantay mibihag pito ka gatus kap-atan ug lima ka mga tawo: ang tanang mga tawo may upat ka libo ug unom ka gatus. Ug nahitabo sa ikakatloan ug pito ka tuig sa pagkabiha ni Joachin nga hari sa Juda, sa ikapulo ug duha ka bulan, sa ikakaluhaan ug lima ka adlaw sa bulan, nga si Evil-merodach nga hari sa Babilonia, sa nahaunang tuig sa iyang paghari, mialsa sa ulo ni Joachin nga hari sa Juda, ug gipagula siya sa bilanggoan; Ug nakigsulti nga maloloy-on kaniya, ug ang iyang trono gipahamutang nga labaw sa trono mga hari nga nanghiuban kaniya didto sa Babilonia, Ug giilisan ang iyang mga saput sa bilanggoan. ug si Joachin diha magkan-anan sa tinapay sa iyang atubangan sa kanunay sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi: | Era Zedequias da idade de vinte e um anos quando começou a reinar, e reinou onze anos em Jerusalém. O nome de sua mãe era Hamutal, filha de Jeremias, de Libna. E fez o que era mau aos olhos do Senhor, conforme tudo o que fizera Jeoiaquim. Pois por causa da ira do Senhor, chegou-se a tal ponto em Jerusalém e Judá que ele os lançou da sua presença. E Zedequias rebelou-se contra o rei de Babilônia. No ano nono do seu reinado, no mês décimo, no décimo dia do mês, veio Nabucodonozor, rei de Babilônia, contra Jerusalém, ele e todo o seu exército, e se acamparam contra ela, e contra ela levantaram tranqueiras ao redor. Assim esteve cercada a cidade, até o ano undécimo do rei Zedequias. No quarto mês, aos nove do mês, a fome prevalecia na cidade, de tal modo que não havia pão para o povo da terra. Então foi aberta uma brecha na cidade; e todos os homens de guerra fugiram, e saíram da cidade de noite, pelo caminho da porta entre os dois muros, a qual está junto ao jardim do rei, enquanto os caldeus estavam ao redor da cidade; e foram pelo caminho da Arabá. Mas o exército dos caldeus perseguiu o rei, e alcançou a Zedequias nas campinas de Jericó; e todo o seu exército se espalhou, abandonando-o. Prenderam o rei, e o fizeram subir ao rei de Babilônia a Ribla na terra de Hamate, o qual lhe pronunciou a sentença. E o rei de Babilônia matou os filhos de Zedequias à sua vista; e também matou a todos os príncipes de Judá em Ribla. E cegou os olhos a Zedequias; e o atou com cadeias; e o rei de Babilônia o levou para Babilônia, e o conservou na prisão até o dia da sua morte. No quinto mês, no décimo dia do mês, que era o décimo nono ano do rei Nabucodonozor, rei de Babilônia, veio a Jerusalém Nebuzaradão, capitão da guarda, que assistia na presença do rei de Babilônia. E queimou a casa do Senhor, e a casa do rei; como também a todas as casas de Jerusalém, todas as casas importantes, ele as incendiou. E todo o exército dos caldeus, que estava com o capitão da guarda, derribou todos os muros que rodeavam Jerusalém. E os mais pobres do povo, e o resto do povo que tinha ficado na cidade, e os desertores que se haviam passado para o rei de Babilônia, e o resto dos artífices, Nebuzaradão, capitão da guarda, levou-os cativos. Mas dos mais pobres da terra Nebuzaradão, capitão da guarda, deixou ficar alguns, para serem vinhateiros e lavradores. Os caldeus despedaçaram as colunas de bronze que estavam na casa do Senhor, e as bases, e o mar de bronze, que estavam na casa do Senhor, e levaram todo o bronze para Babilônia. Também tomaram as caldeiras, as pás, as espevitadeiras, as bacias, as colheres, e todos os utensílios de bronze, com que se ministrava. De igual modo o capitão da guarda levou os copos, os braseiros, as bacias, as caldeiras, os castiçais, as colheres, e as tigelas. O que era de ouro, levou como ouro, e o que era de prata, como prata. Quanto às duas colunas, ao mar, e aos doze bois de bronze que estavam debaixo das bases, que fizera o rei Salomão para a casa do Senhor, o peso do bronze de todos estes vasos era incalculável. Dessas colunas, a altura de cada um era de dezoito côvados; doze côvados era a medida da sua circunferência; e era a sua espessura de quatro dedos; e era oca. E havia sobre ela um capitel de bronze; e a altura dum capitel era de cinco côvados, com uma rede e romãs sobre o capitel ao redor, tudo de bronze; e a segunda coluna tinha as mesmas coisas com as romãs. E havia noventa e seis romãs aos lados; as romãs todas, sobre a rede ao redor eram cem. Levou também o capitão da guarda a Seraías, o principal sacerdote, e a Sofonias, o segundo sacerdote, e os três guardas da porta; e da cidade levou um oficial que tinha a seu cargo os homens de guerra; e a sete homens dos que assistiam ao rei e que se achavam na cidade; como também o escrivão-mor do exército, que registrava o povo da terra; e mais sessenta homens do povo da terra que se achavam no meio da cidade. Tomando-os pois Nebuzaradão, capitão da guarda, levou-os ao rei de Babilônia, a Ribla. E o rei de Babilônia os feriu e os matou em Ribla, na terra de Hamate. Assim Judá foi levado cativo para fora da sua terra. Este é o povo que Nabucodonozor levou cativo: no sétimo ano três mil e vinte e três judeus; no ano décimo oitavo de Nabucodonozor, ele levou cativas de Jerusalém oitocentas e trinta e duas pessoas; no ano vinte e três de Nabucodonozor, Nebuzaradão, capitão da guarda, levou cativas, dentre os judeus, setecentas e quarenta e cinco pessoas; todas as pessoas foram quatro mil e seiscentas. No ano trigésimo sétimo do cativeiro de Joaquim, rei de Judá, no mês duodécimo, aos vinte e cinco do mês, Evil-Merodaque, rei de Babilônia, no primeiro ano do seu reinado, levantou a cabeça de Joaquim, rei de Judá, e o tirou do cárcere; e falou com ele benignamente, e pôs o trono dele acima dos tronos dos reis que estavam com ele em Babilônia; e lhe fez mudar a roupa da sua prisão; e Joaquim comia pão na presença do rei continuamente, todos os dias da sua vida. E, quanto à sua ração, foi-lhe dada pelo rei de Babilônia a sua porção quotidiana, até o dia da sua morte, durante todos os dias da sua vida. |
