Psalmen 137
|
Mga Salmo 137
|
An den Wassern zu Babel saßen wir und weinten, wenn wir an Zion gedachten. | Haduol sa mga suba sa Babilonia, Didto kami nanaglingkod, oo, nanaghilak kami, Sa nahinumdum kami sa Sion. |
Unsere Harfen hingen wir an die Weiden, die daselbst sind. | Sa ibabaw sa mga tangbo didto sa kinataliwad-an niini Gipamitay namo ang among mga alpa. |
Denn dort hießen uns singen, die uns gefangen hielten, und in unserm Heulen fröhlich sein: "Singet uns ein Lied von Zion!" | Kay didto, sila nga mingdala kanamo nga mga binihag, nanagpangayo kanamo ug mga awit, Ug sila nga nanagsakit kanamo nanagpangayo kanamo ug kalipay, nga nagaingon: Awiti kami ug usa sa mga awit sa Sion. |
Wie sollten wir des HERRN Lied singen in fremden Landen? | Unsaon namo sa pag-awit sa alawiton ni Jehova Sa yuta nga dili amo? |
Vergesse ich dein, Jerusalem, so werde ich meiner Rechten vergessen. | Kong mahikalimot ako kanimo, Oh Jerusalem, Pahikalimti sa akong toong kamot ang iyang pagkabatid. |
Meine Zunge soll an meinem Gaumen kleben, wo ich nicht dein gedenke, wo ich nicht lasse Jerusalem meine höchste Freude sein. | Papilita ang akong dila sa alingagngag sa akong baba, Kong ako dili mahinumdum kanimo; Kong ang Jerusalem dili ko palabihon Ibabaw sa akong dakung kalipay. |
HERR, gedenke der Kinder Edom den Tag Jerusalems, die da sagten: "Rein ab, rein ab bis auf ihren Boden!" | Hinumdumi, Oh Jehova, batok a mga anak sa Edom Ang adlaw sa Jerusalem; Nga nanag-ingon: Gun-oba siya, gunoba siya, Bisan hangtud ngadto sa mga patukoranan niana. |
Du verstörte Tochter Babel, wohl dem, der dir vergilt, wie du uns getan hast! | Oh anak nga babaye sa Babilonia, ikaw nga pagalaglagon, Malipayon siya, nga magabalus kanimo Ingon sa imong pag-alagad kanamo. |
Wohl dem, der deine jungen Kinder nimmt und zerschmettert sie an dem Stein! | Magamalipayon siya nga magakuha ug magasalibay sa imong mga kabataan Batok sa bato. |