Job 19
|
Job 19
|
| Y RESPONDIO Job, y dijo: | Unya mitubag si Job ug miingon: |
| ¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, Y me moleréis con palabras? | Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong? |
| Ya me habéis vituperado diez veces: ¿No os avergonzáis de descomediros delante de mí? | Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako. |
| Sea así que realmente haya yo errado, Conmigo se quedará mi yerro. | Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon. |
| Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, Y adujereis contra mí mi oprobio, | Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon; |
| Sabed ahora que Dios me ha trastornado, Y traído en derredor su red sobre mí. | Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot. |
| He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: Daré voces, y no habrá juicio. | Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia. |
| Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; Y sobre mis veredas puso tinieblas. | Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan. |
| Hame despojado de mi gloria, Y quitado la corona de mi cabeza. | Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo. |
| Arruinóme por todos lados, y perezco; Y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado. | Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka. |
| E hizo inflamar contra mí su furor, Y contóme para sí entre sus enemigos. | Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok. |
| Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, Y asentaron campo en derredor de mi tienda. | Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong. |
| Hizo alejar de mí mis hermanos, Y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos. | Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako. |
| Mis parientes se detuvieron, Y mis conocidos se olvidaron de mí. | Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako. |
| Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; Forastero fuí yo en sus ojos. | Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata. |
| Llamé á mi siervo, y no respondió; De mi propia boca le suplicaba. | Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba. |
| Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, Aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba. | Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan. |
| Aun los muchachos me menospreciaron: En levantándome, hablaban contra mí. | Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako. |
| Todos mis confidentes me aborrecieron; Y los que yo amaba, se tornaron contra mí. | Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako. |
| Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; Y he escapado con la piel de mis dientes. | Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon. |
| Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; Porque la mano de Dios me ha tocado. | Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako. |
| ¿Por qué me perseguís como Dios, Y no os hartáis de mis carnes? | Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod? |
| ¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡Quién diese que se escribieran en un libro! | Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon! |
| ¡Que con cincel de hierro y con plomo Fuesen en piedra esculpidas para siempre! | Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan! |
| Yo sé que mi Redentor vive, Y al fin se levantará sobre el polvo: | Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta: |
| Y después de deshecha esta mi piel, Aun he de ver en mi carne á Dios; | Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios; |
| Al cual yo tengo de ver por mí, Y mis ojos lo verán, y no otro, Aunque mis riñones se consuman dentro de mí. | Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako. |
| Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla. | Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako; |
| Temed vosotros delante de la espada; Porque sobreviene el furor de la espada á causa de las injusticias, Para que sepáis que hay un juicio. | Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom. |
