Job 29
|
Job 29
|
Y VOLVIO Job á tomar su propósito, y dijo: | Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon: |
¡Quién me tornase como en los meses pasados, Como en los días que Dios me guardaba, | Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako; |
Cuando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, A la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad; | Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit; |
Como fué en los días de mi mocedad, Cuando el secreto de Dios estaba en mi tienda; | Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong; |
Cuando aún el Omnipotente estaba conmigo, Y mis hijos alrededor de mi; | Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut; |
Cuando lavaba yo mis caminos con manteca, Y la piedra me derramaba ríos de aceite! | Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana! |
Cuando salía á la puerta á juicio, Y en la plaza hacía preparar mi asiento, | Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan, |
Los mozos me veían, y se escondían; Y los viejos se levantaban, y estaban en pie; | Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok; |
Los príncipes detenían sus palabras, Ponían la mano sobre su boca; | Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba; |
La voz de los principales se ocultaba, Y su lengua se pegaba á su paladar: | Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba. |
Cuando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, Y los ojos que me veían, me daban testimonio: | Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako: |
Porque libraba al pobre que gritaba, Y al huérfano que carecía de ayudador. | Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang. |
La bendición del que se iba á perder venía sobre mí; Y al corazón de la viuda daba alegría. | Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay. |
Vestíame de justicia, y ella me vestía como un manto; Y mi toca era juicio. | Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong. |
Yo era ojos al ciego, Y pies al cojo. | Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil. |
A los menesterosos era padre; Y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia: | Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita. |
Y quebraba los colmillos del inicuo, Y de sus dientes hacía soltar la presa. | Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon. |
Y decía yo: En mi nido moriré, Y como arena multiplicaré días. | Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas: |
Mi raíz estaba abierta junto á las aguas, Y en mis ramas permanecía el rocío. | Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii: |
Mi honra se renovaba en mí, Y mi arco se corroboraba en mi mano. | Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot. |
Oíanme, y esperaban; Y callaban á mi consejo. | Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag. |
Tras mi palabra no replicaban, Y mi razón destilaba sobre ellos. | Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila. |
Y esperábanme como á la lluvia, Y abrían su boca como á la lluvia tardía. | Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan. |
Si me reía con ellos, no lo creían: Y no abatían la luz de mi rostro. | Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway. |
Calificaba yo el camino de ellos, y sentábame en cabecera; Y moraba como rey en el ejército, Como el que consuela llorosos. | Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on. |