Job 3
|
Job 3
|
| DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día. | Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw. |
| Y exclamó Job, y dijo: | Ug si Job mitubag ug miingon: |
| Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido. | Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon. |
| Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca. | Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana. |
| Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día. | Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana. |
| Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses. | Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan. |
| ¡Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella! | Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon. |
| Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto. | Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan? |
| Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana: | Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon: |
| Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria. | Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata. |
| ¿Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre? | Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa? |
| ¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase? | Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an? |
| Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo, | Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta, |
| Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos; | Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan; |
| O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata. | Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan: |
| O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz? | Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag. |
| Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas. | Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay, |
| Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor. | Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis. |
| Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor. | Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon. |
| ¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura, | Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag; |
| Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros; | Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan; |
| Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro? | Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan? |
| ¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado? | Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan? |
| Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas. | Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig. |
| Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía. | Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako. |
| No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación. | Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man. |
