Job 41
|
Job 41
|
¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua? | Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid? |
¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada? | Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga? |
¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas? | Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo? |
¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo? | Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan? |
¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas? | Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan? |
¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes? | Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya? |
¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza? | Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang? |
Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás. | Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata. |
He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán. | Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya? |
Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí? | Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako? |
¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío. | Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man. |
Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición. | Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway. |
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble? | Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig? |
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan. | Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon. |
La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente. | Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit. |
El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos. | Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod. |
Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar. | Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag. |
Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba. | Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon. |
De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden. | Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik. |
De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve. | Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog. |
Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama. | Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba. |
En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él. | Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw. |
Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven. | Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango. |
Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo. | Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum. |
De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse. | Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot. |
Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará. | Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang. |
El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido. | Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok. |
Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas. | Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami: |
Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla. | Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an. |
Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo. | Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan. |
Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento. | Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas. |
En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana. | Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon. |
No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer. | Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok. |
Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios. | Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on. |