Job 6
|
Job 6
|
| Y RESPONDIO Job y dijo: | Unya si Job mitubag ug miingon: |
| ¡Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza! | Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan! |
| Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas. | Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong. |
| Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten. | Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako. |
| ¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto? | Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay? |
| ¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo? | Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami? |
| Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida. | Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako. |
| ¡Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero; | Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy! |
| Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera! | Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako! |
| Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo. | Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan. |
| ¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida? | Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob? |
| ¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero? | Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba? |
| ¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo? | Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako? |
| El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente. | Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum. |
| Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas, | Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali; |
| Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve; | Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago. |
| Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar; | Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit. |
| Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense. | Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang. |
| Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas: | Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila. |
| Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos. | Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug. |
| Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis. | Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo. |
| ¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda; | Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi? |
| Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos? | Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon? |
| Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado. | Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup. |
| ¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros? | Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana? |
| ¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento? | Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin? |
| También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo. | Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala. |
| Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros. | Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan. |
| Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto. | Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung. |
| ¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas? | Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay? |
