Salmos 102
|
Mga Salmo 102
|
JEHOVA, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti. | Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo. |
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme. | Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali. |
Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados. | Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo. |
Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan. | Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay. |
Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne. | Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod. |
Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el buho de las soledades. | Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan. |
Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado. | Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay. |
Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado. | Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako. |
Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro, | Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak, |
A causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado. | Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako. |
Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba. | Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili. |
Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación. | Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan. |
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado. | Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na. |
Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión. | Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug. |
Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, Y todos los reyes de la tierra tu gloria; | Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya. |
Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto; | Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya. |
Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos. | Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila. |
Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH. | Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova. |
Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra, | Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta; |
Para oir el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte; | Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon; |
Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, Y su alabanza en Jerusalem, | Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem; |
Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á Jehová. | Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova. |
El afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días. | Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw. |
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años. | Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan. |
Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos. | Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot. |
Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados: | Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an: |
Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán. | Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan. |
Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti. | Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo. |