Salmos 139
|
Mga Salmo 139
|
OH Jehová, tú me has examinado y conocido. | Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako. |
Tú has conocido mi sentarme y mi levantarme, Has entendido desde lejos mis pensamientos. | Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo. |
Mi senda y mi acostarme has rodeado, Y estás impuesto en todos mis caminos. | Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan. |
Pues aun no está la palabra en mi lengua, Y he aquí, oh Jehová, tú la sabes toda. | Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo. |
Detrás y delante me guarneciste, Y sobre mí pusiste tu mano. | Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot. |
Más maravillosa es la ciencia que mi capacidad; Alta es, no puedo comprenderla. | Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini. |
¿Adónde me iré de tu espíritu? ¿Y adónde huiré de tu presencia? | Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia? |
Si subiere á los cielos, allí estás tú: Y si en abismo hiciere mi estrado, he aquí allí tú estás. | Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw. |
Si tomare las alas del alba, Y habitare en el extremo de la mar, | Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat; |
Aun allí me guiará tu mano, Y me asirá tu diestra. | Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako. |
Si dijere: Ciertamente las tinieblas me encubrirán; Aun la noche resplandecerá tocante á mí. | Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii; |
Aun las tinieblas no encubren de ti, Y la noche resplandece como el día: Lo mismo te son las tinieblas que la luz. | Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang. |
Porque tú poseiste mis riñones; Cubrísteme en el vientre de mi madre. | Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako. |
Te alabaré; porque formidables, maravillosas son tus obras: Estoy maravillado, Y mi alma lo conoce mucho. | Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag. |
No fué encubierto de ti mi cuerpo, Bien que en oculto fuí formado, Y compaginado en lo más bajo de la tierra. | Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta. |
Mi embrión vieron tus ojos, Y en tu libro estaban escritas todas aquellas cosas Que fueron luego formadas, Sin faltar una de ellas. | Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako, Sa diha nga wala pay miabut kanila. |
Así que ¡cuán preciosos me son, oh Dios, tus pensamientos! ¡Cuán multiplicadas son sus cuentas! | Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila! |
Si los cuento, multiplícanse más que la arena: Despierto, y aun estoy contigo. | Kong isipon ko sila labing daghan pa sila kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo. |
De cierto, oh Dios, matarás al impío; Apartaos pues de mí, hombres sanguinarios. | Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo. |
Porque blasfemias dicen ellos contra ti: Tus enemigos toman en vano tu nombre | Kay sa mga pasipala, nanagsulti sila batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan. |
¿No tengo en odio, oh Jehová, á los que te aborrecen, Y me conmuevo contra tus enemigos? | Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo? |
Aborrézcolos con perfecto odio; Téngolos por enemigos. | Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot: Sila nahimong akong mga kaaway. |
Examíname, oh Dios, y conoce mi corazón: Pruébame y reconoce mis pensamientos: | Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna; |
Y ve si hay en mí camino de perversidad, Y guíame en el camino eterno. | Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan. |