Job 39
|
Job 39
|
| Sais-tu quand les chèvres sauvages font leurs petits? Observes-tu les biches quand elles mettent bas? | Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak? |
| Comptes-tu les mois pendant lesquels elles portent, Et connais-tu l`époque où elles enfantent? | Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak? |
| Elles se courbent, laissent échapper leur progéniture, Et sont délivrées de leurs douleurs. | Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit. |
| Leurs petits prennent de la vigueur et grandissent en plein air, Ils s`éloignent et ne reviennent plus auprès d`elles. | Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab. |
| Qui met en liberté l`âne sauvage, Et l`affranchit de tout lien? | Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin, |
| J`ai fait du désert son habitation, De la terre salée sa demeure. | Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan? |
| Il se rit du tumulte des villes, Il n`entend pas les cris d`un maître. | Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog. |
| Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, Il est à la recherche de tout ce qui est vert. | Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw. |
| Le buffle veut-il être à ton service? Passe-t-il la nuit vers ta crèche? | Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan? |
| L`attaches-tu par une corde pour qu`il trace un sillon? Va-t-il après toi briser les mottes des vallées? | Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod? |
| Te reposes-tu sur lui, parce que sa force est grande? Lui abandonnes-tu le soin de tes travaux? | Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton? |
| Te fies-tu à lui pour la rentrée de ta récolte? Est-ce lui qui doit l`amasser dans ton aire? | Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan? |
| L`aile de l`autruche se déploie joyeuse; On dirait l`aile, le plumage de la cigogne. | Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo? |
| Mais l`autruche abandonne ses oeufs à la terre, Et les fait chauffer sur la poussière; | Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas, |
| Elle oublie que le pied peut les écraser, Qu`une bête des champs peut les fouler. | Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas. |
| Elle est dure envers ses petits comme s`ils n`étaient point à elle; Elle ne s`inquiète pas de l`inutilité de son enfantement. | Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok; |
| Car Dieu lui a refusé la sagesse, Il ne lui a pas donné l`intelligence en partage. | Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan. |
| Quand elle se lève et prend sa course, Elle se rit du cheval et de son cavalier. | Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini. |
| Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, Et qui revêts son cou d`une crinière flottante? | Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog? |
| Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur. | Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang. |
| Il creuse le sol et se réjouit de sa force, Il s`élance au-devant des armes; | Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban. |
| Il se rit de la crainte, il n`a pas peur, Il ne recule pas en face de l`épée. | Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti. |
| Sur lui retentit le carquois, Brillent la lance et le javelot. | Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang. |
| Bouillonnant d`ardeur, il dévore la terre, Il ne peut se contenir au bruit de la trompette. | Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta. |
| Quand la trompette sonne, il dit: En avant! Et de loin il flaire la bataille, La voix tonnante des chefs et les cris de guerre. | Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay. |
| Est-ce par ton intelligence que l`épervier prend son vol, Et qu`il étend ses ailes vers le midi? | Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan? |
| Est-ce par ton ordre que l`aigle s`élève, Et qu`il place son nid sur les hauteurs? | Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an? |
| C`est dans les rochers qu`il habite, qu`il a sa demeure, Sur la cime des rochers, sur le sommet des monts. | Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on. |
| De là il épie sa proie, Il plonge au loin les regards. | Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo. |
| Ses petits boivent le sang; Et là où sont des cadavres, l`aigle se trouve. | Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya. |
