Poi mi mostrò il fiume dell’acqua della vita, limpido come cristallo, che procedeva dal trono di Dio e dell’Agnello. In mezzo alla piazza della città e d’ambo i lati del fiume stava l’albero della vita che dà dodici raccolti, e porta il suo frutto ogni mese; e le foglie dell’albero sono per la guarigione delle nazioni. E non ci sarà più alcuna cosa maledetta; e in essa sarà il trono di Dio e dell’Agnello; i suoi servitori gli serviranno ed essi vedranno la sua faccia e avranno in fronte il suo nome. E non ci sarà più notte; ed essi non avranno bisogno di luce di lampada, né di luce di sole, perché li illuminerà il Signore Iddio, ed essi regneranno nei secoli dei secoli. Poi mi disse: Queste parole sono fedeli e veraci; e il Signore, l’Iddio degli spiriti dei profeti, ha mandato il suo angelo per mostrare ai suoi servitori le cose che debbono avvenire in breve. Ecco, io vengo tosto. Beato chi serba le parole della profezia di questo libro. E io, Giovanni, son quello che udii e vidi queste cose. E quando le ebbi udite e vedute, mi prostrai per adorare ai piedi dell’angelo che mi avea mostrate queste cose. Ma egli mi disse: Guardati dal farlo; io sono tuo conservo e de’ tuoi fratelli, i profeti, e di quelli che serbano le parole di questo libro. Adora Iddio. Poi mi disse: Non suggellare le parole della profezia di questo libro, perché il tempo è vicino. Chi è ingiusto sia ingiusto ancora; chi è contaminato si contamini ancora; e chi è giusto pratichi ancora la giustizia e chi è santo si santifichi ancora. Ecco, io vengo tosto, e il mio premio è meco per rendere a ciascuno secondo che sarà l’opera sua. Io son l’Alfa e l’Omega, il primo e l’ultimo, il principio e la fine. Beati coloro che lavano le loro vesti per aver diritto all’albero della vita e per entrare per le porte nella città! Fuori i cani, gli stregoni, i fornicatori, gli omicidi, gli idolatri e chiunque ama e pratica la menzogna. Io Gesù ho mandato il mio angelo per attestarvi queste cose in seno alle chiese. Io son la radice e la progenie di Davide, la lucente stella mattutina. E lo Spirito e la sposa dicono: Vieni. E chi ode dica: Vieni. E chi ha sete venga: chi vuole, prenda in dono dell’acqua della vita. Io lo dichiaro a ognuno che ode le parole della profezia di questo libro: Se alcuno vi aggiunge qualcosa, Dio aggiungerà ai suoi mali le piaghe descritte in questo libro; e se alcuno toglie qualcosa dalle parole del libro di questa profezia, Iddio gli torrà la sua parte dell’albero della vita e della città santa, delle cose scritte in questo libro. Colui che attesta queste cose, dice: Sì; vengo tosto! Amen! Vieni, Signor Gesù! La grazia del Signor Gesù sia con tutti. | Unya iyang gipakita kanako ang suba sa tubig nga nagahatag sa kinabuhi, nga matin-aw morag kristal, nga nagagula gikan sa trono sa Dios ug sa trono sa Cordero latas sa taliwala sa kadalanan sa siyudad; usab, sa masigkadaplin sa suba, diha ang kahoy nga nagahatag sa kinabuhi nga may napulog-duha ka matang sa mga bunga, nga nagapamunga matag-bulan; ug tambal ang mga dahon sa kahoy alang sa pag-ayo sa kanasuran. Ug didto wala nay bisan unsang tinunglo, apan didto ang trono sa Dios ug sa Cordero, ug ang iyang mga ulipon magasimba kaniya. Sila magasud-ong sa iyang nawong, ug ang iyang ngalan anha sa ilang mga agtang. Ug didto wala nay gabii, ug sila dili na magkinahanglag kahayag sa suga o sa Adlaw, kay ang Ginoong Dios mao may ilang kahayag, ug sila magahari hangtud sa kahangturan. Ug siya miingon kanako, "Kining mga pulonga kasaligan ug matuod. Ug ang Ginoo, ang Dios sa mga espiritu sa mga profeta, mipadala sa iyang manolunda aron ikapakita ngadto sa iyang mga ulipon ang mga butang nga magakahitabo sa dili madugay. Ug tan-awa, moabut ako sa dili madugay." Ako, si Juan, mao ang nakadungog ug nakakita niining mga butanga. Ug sa pagkadungog ug pagkakita ko niini, mihapa ako sa pagsimba diha sa tiilan sa manolunda nga mao ang nagpakita kanako niini; apan siya miingon kanako, "Ayaw pagbuhata kana! Ako maoy usa lamang ka masigka-ulipon uban kanimo ug sa imong kaigsoonang mga profeta, ug sa mga nanagbantay sa mga pulong niining basahona. Maoy simbaha ang Dios." Ug siya miingon kanako, "Ayaw na lamang pagtimrihi ang mga pulong sa profesiya niining basahona, kay ang panahon haduol na. Ang mamumuhat ug dautan, pabuhata gihapon siyag dautan; ug ang mahugaw, papadayona gihapon siya sa pagkamahugaw; ug ang matarung, pabuhata gihapon siyag matarung; ug ang balaan, papadayona gihapon siya sa pagkabalaan." "Tan-awa, moabut ako sa dili madugay, nga magadala sa akong ipamalus, sa pagbayad ngadto sa matag-usa sumala sa iyang binuhatan. Ako mao ang Alfa ug ang Omega, ang nahauna ug ang nahaulahi, ang sinugdan ug ang katapusan." Bulahan sila nga managlaba sa ilang mga bisti aron makabaton sila sa katungod sa pagpahimulos sa kahoy nga naghatag sa kinabuhi, ug sa pagsulod sa siyudad agi sa mga pultahan. Sa gawas anaa ang mga iro, ug ang mga lumayan, ug ang mga makihilawason, ug ang mga mamumuno, ug ang mga magsisimbag mga diosdios, ug ang tanang nagahigugma ug nagabatasan sa pagpamakak. "Ako, si Jesus, mao ang nagpadala kaninyo sa akong manolunda uban niining pagpanghimatuod alang sa mga iglesia. Ako mao ang gamut ug ang kaliwat ni David, ako mao ang masidlak nga bitoon sa kabuntagon." Ang Espiritu ug ang Pangasaw-onon nagaingon, "Umari ka." Ug siya nga nagapatalinghug, paingna, "Umari ka." Ug ang giuhaw paaria; ang may tinguha, paimna sa walay bayad nga tubig nga nagahatag sa kinabuhi. Akong pasidan-an ang tanang magapatalinghug sa mga pulong sa profesiya niining basahona: kon adunay magadugang niinig bisan unsa, kaniya igadugang sa Dios ang mga hampak nga gihisgutan niining basahona. Ug kon adunay magataktak ug mga pulong gikan sa mga pulong sa basahon niining profesiya, pagataktakon sa Dios ang iyang bahin diha sa kahoy nga nagahatag sa kinabuhi ug diha sa balaang siyudad, nga gihisgutan niining basahona. Ang nagapanghimatuod mahitungod niining mga butanga, nagaingon, "Sa pagkatinuod, ako moabut gayud sa dili madugay." Amen. Umanhi ka na, Ginoong Jesus! |
