Fratelli, quand’anche uno sia stato còlto in qualche fallo, voi, che siete spirituali, rialzatelo con spirito di mansuetudine. E bada bene a te stesso, che talora anche tu non sii tentato. Portate i pesi gli uni degli altri, e così adempirete la legge di Cristo. Poiché se alcuno si stima esser qualcosa pur non essendo nulla, egli inganna se stesso. Ciascuno esamini invece l’opera propria; e allora avrà motivo di gloriarsi rispetto a se stesso soltanto, e non rispetto ad altri. Poiché ciascuno porterà il suo proprio carico. Colui che viene ammaestrato nella Parola faccia parte di tutti i suoi beni a chi l’ammaestra. Non v’ingannate; non si può beffarsi di Dio; poiché quello che l’uomo avrà seminato, quello pure mieterà. Perché chi semina per la propria carne, mieterà dalla carne corruzione; ma chi semina per lo Spirito, mieterà dallo Spirito vita eterna. E non ci scoraggiamo nel far il bene; perché, se non ci stanchiamo, mieteremo a suo tempo. Così dunque, secondo che ne abbiamo l’opportunità, facciam del bene a tutti; ma specialmente a quei della famiglia dei credenti. Guardate con che grosso carattere v’ho scritto, di mia propria mano. Tutti coloro che vogliono far bella figura nella carne, vi costringono a farvi circoncidere, e ciò al solo fine di non esser perseguitati per la croce di Cristo. Poiché neppur quelli stessi che son circoncisi, osservano la legge; ma vogliono che siate circoncisi per potersi gloriare della vostra carne. Ma quanto a me, non sia mai ch’io mi glori d’altro che della croce del Signor nostro Gesù Cristo, mediante la quale il mondo, per me, è stato crocifisso, e io sono stato crocifisso per il mondo. Poiché tanto la circoncisione che l’incirconcisione non son nulla; quel che importa è l’essere una nuova creatura. E su quanti cammineranno secondo questa regola siano pace e misericordia, e così siano sull’Israele di Dio. Da ora in poi nessuno mi dia molestia, perché io porto nel mio corpo le stimmate di Gesù. La grazia del Signor nostro Gesù Cristo sia col vostro spirito, fratelli. Amen. | Mga igsoon, kon ang usa ka tawo mahiligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon mao ang magpahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalomo. Palandunga ang imong kaugalingon, basi ikaw matintal usab. Magyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana tumana ang kasugoan ni Cristo. Kay kon adunay magpakaaron-ingnon, samtang siya walay unsa man, siya nagalimbong sa iyang kaugalingon. Ang matag-usa pasulaya sa iyang kaugalingong binuhatan, ug unya ang iyang igapasigarbo mao na lamang ang iyang kaugalingon, ug dili na ang iyang silingan. Kay ang matag-usa ka tawo kinahanglan magapas-an sa iyang kaugalingong lowan. Sila nga gikatudloan sa kamatuoran kinahanglan mopaambit sa tanang mga maayong butang ngadto sa ilang magtutudlo. Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili mabiaybiay, kay bisan unsay igapugas sa tawo, mao usab kana ang iyang pagaanihon. Kay ang magapugas alang sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod magaani siyag pagkadunot; apan ang magapugas alang sa Espiritu, gikan sa Espiritu magaani siyag kinabuhing dayon. Ug kinahanglan dili kita managkataka sa pagbuhat ug maayo, kay sa nahaigo nga panahon kita magaani, kon kita dili magakaluya. Busa, sa mabatonan ta ang kahigayonan, buhaton ta ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtoo. Tan-awa unsa ka dagku sa agi sa mga titik niining akong pagsulat kaninyo pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Sila nga nagatinguha sa paghimog maayong pagpasundayag sa lawas mao ang buot magapugos kaninyo sa pagpasirkunsisyon, ug aron lamang nga sila dili pagalutoson tungod sa krus ni Cristo. Kay bisan gani silang mga may sirkunsisyon wala man magbantay sa kasugoan, apan sila naninguha nga kamo magpasirkunsisyon aron ilang ipasigarbo ang inyong mga lawas. Apan pahalayo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, bahin sa kalibutan, ako gikalansang na sa krus; ug bahin kanako, ang kalibutan gikalansang na sa krus. Kay dili ang pagka-may sirkunsisyon o ang pagka-walay sirkunsisyon maoy may bili, kondili ang bag-o nga pagkabinuhat lamang. Ang kalinaw ug kalooy maanaa unta sa Israel sa Dios, sa tanan nga nagalakaw subay niining maong lagda. Sukad karon, ayaw na ako ipasamok ni bisan kinsang tawo; kay ginadala ko sa akong lawas ang mga timaan sa marka ni Jesus. |
